Sognefjord to drugi pod względem długości fiord na świecie, a zarazem najdłuższy fiord w Norwegii. To przy okazji jeden z głównych celów naszej norweskiej wyprawy rowerowej. By zobaczyć piękno stromych gór wznoszących się ponad taflą wody, wybraliśmy się do 3 wiosek wciśniętych w odnóża fiordu – Flåm i Aurland położone na końcu Aurlandsfjordu, jak i Gudvangen wciśnięte w wąski fiord Nærøyfjord. W tym artykule zabieramy Was w głąb Aurlandsfjordu.
Flåm
Kiedy tylko zerkniecie na Flåm, jestem pewna, że będziecie mieć równie pozytywne skojarzenia jak my. To idealne miejsce do nakręcenia bajki, baśni czy serialu. Choćby takiego jak Wikingowie. Ta maleńka miejscowość znajduje się na samym końcu Aurlandsfjordu i przyciąga głównie poprzez górską kolejkę Flåmsbana, ale słynie też z rejsów po okolicznych fiordach.
W jaki sposób dostać się do Flåm? Można na wiele sposobów – samochodem, pociągiem, kolejką górską, rowerem, a wytrwali spacerowicze mogą i pieszo. My wybieramy lubiany przez nas rower. Zwłaszcza, że prowadzi tutaj jeden z najpiękniejszych szlaków rowerowych, które dotychczas przejechaliśmy, czyli Rallarvegen.
Jeden z ostatnich wodospadów na szlaku Rallarvegen i początek Flåm.
Co spodobało nam się we Flåm?
-
Centrum miasta. Mały rynek a wokół niego ławki na których można siedzieć do woli, rozkoszować się widokiem na wody fiordu i popijać kawę. Drewniana zabudowa, która zawsze wygląda najpiękniej w tak małych wioskach. Świetny jest drewniany wagon, w którym otworzono kawiarnię – wygląda to naprawdę uroczo. A jeśli macie ochotę coś pozwiedzać, to obok znajduje się Muzeum Kolejki Flåmsbana, gdzie wejście jest bezpłatne.
-
Miejsca piknikowe. Z kempingu do idealnie przystrzyżonej, mięciutkiej trawy mieliśmy zaledwie 300 metrów. To tam zawsze braliśmy torbę z zakupami i rozsiadaliśmy się na jednej z ławek.
-
Dzikie plaże wzdłuż fiordu. To idealne miejsca na ucieczkę od turystów, by w ciszy móc delektować się otaczającą przyrodą. To także świetne plaże na relaks, przemyślenia i zdjęcia.
-
Krajobrazy. Góry wznoszące się ponad spokojnymi wodami fiordu. Wodospady spadające kaskadami po stromych zboczach.
-
Rejsy. To chyba najlepsza atrakcja we Flåm. Możliwość wypłynięcia na głębokie wody fiordu i poznania go od środka. To pokład na którym wszyscy milczą, jakby pragnęli skupić się tylko na tym co ich otacza. Słychać jedynie skrzeczące ptaki wołające o kawałek chleba oraz Japończyków trzaskających seryjne zdjęcia.
- Kolejka Flåmsbana. Co prawda z niej nie skorzystaliśmy, gdyż uniemożliwiony jest tam przewóz rowerów, ale wysokość, jak i maksymalne wyeksponowanie tej trasy poczuliśmy na własnej skórze. Kolejka w mniej niż godzinę zjeżdża 867 metrów w dół do Myrdal, przejeżdżając przy tym przez 20 tuneli. Nam zajęło to nieco więcej czasu, bo bez hamowania przy tylu zakrętach pływalibyśmy w jakimś fiordzie. Wysoko położona linia kolejowa, jak i trasa dla rowerzystów prowadzi obok dziewiczych krajobrazów Norwegii, wśród których podziwiać można malownicze wodospady i pokryte śniegiem góry.
Aurland
Aurland to miejsce niemalże identyczne jak Flåm, położone 8 kilometrów dalej. To, co różni te dwie miejscowości to liczba turystów. W Aurland ma się wrażenie, że życie toczy się jeszcze wolniej. Kilkunastu ludzi prowadzi rozmowy na głównym placu, nigdzie się nie śpiesząc. Słońce ogrzewa nam plecy, woda w fiordzie cudownie się mieni, a my siedzimy na ławce i patrzymy do góry. To właśnie tam będziemy wchodzić. To tam są wszyscy turyści – na punkcie widokowym Stegastein.
Ścieżka rowerowa z Flåm do Aurland wzdłuż fiordu.
Co fajnego jest w Aurland?
-
Stegastein. To punkt widokowy zawieszony 650 metrów nad fiordem. Składa się na niego pomost, z którego rozpościera się przepiękny widok na Aurland i fiord opływający wysokie góry. By móc podziwiać całe miasto, przednią poręcz zrobiono ze szkła. Osoby z lękiem wysokości poczują więc lekki zawrót głowy. Dostanie się tam może być dość skomplikowane. Turyści przeważnie wybierają autobus, którym osobiście bałabym się jechać. Znaczna część wjeżdża też samochodami, co również nie należy do najłatwiejszych rzeczy – wystarczy tylko spojrzeć jak wygląda trasa. Nie chodzi o niebezpieczne zakręty, ale o szerokość drogi, która wynosi 1,5 samochodu.
Polecamy wybrać się tam pieszo. Trasa jest ciężka, samochodów za dużo, ale zadowolenie gwarantowane. Jeśli macie rowery, to bierzcie je ze sobą! Co prawda wpychanie ich pod górę nie jest przyjemnością, ale zjazd po zakrętach 180° to prawdziwe szaleństwo.
-
Punkt widokowy na trasie do Stegastein. Co ciekawe to nie Stegastein jest najlepszym punktem widokowym w Aurland. To miejsce położone ciut niżej. Czyż widok nie jest lepszy? W dodatku nie ma tu tłoków, bo nie ma parkingu. Zasłużona nagroda dla wytrwałych!
-
Plac miejski Aurland. To znacznie mniej zatłoczone miejsce niż Flåm. Ze względu na mniejszą popularność, zdecydowanie bardziej nadaje się na odpoczynek.
-
Kościół Vangen. Wzniesiony już w 1202 roku, nawiązuje stylem do wzorów angielskich.
-
Piękne krajobrazy z domkami położonymi nad fiordem. Wynająć tam domek i pić kawę na tarasie kiedy to nad fiordem wschodzi słońce – marzenie.
-
Droga Śnieżna. To droga przy której śnieg zalega przez większość roku. Niegdyś trasa samochodowa z Aurland do Lærdal, a dziś już tylko trasa turystyczna. Kierowcy pędzą do Lærdal 25-kilometrowym tunelem, a więc droga pozostaje w całości do dyspozycji rowerzystów i pieszych. Ciekawostką, jak i kolejną atrakcją dla podróżujących autem jest sam tunel. To najdłuższy tunel drogowy na świecie.
Droga Śnieżna zaczyna się tuż za punktem widokowym Stegastein.
